Παρένθετη μητρότητα

Παρένθετη Μητρότητα: Πόσο λειτουργική μπορεί να είναι;

Η παρένθετη μητρότητα είναι πλέον εφικτή καθώς ολοένα και περισσότερα ζευγάρια, ετεροφυλόφιλα και ομοφυλόφιλα, επιλέγουν τη λύση μιας παρένθετης μητέρας προκειμένου να αποκτήσουν ένα παιδί. Η παρένθετη μητρότητα μπορεί να αποτελέσει το ίδιο εύκολα την τελευταία αλλά και η πρώτη επιλογή για ένα ζευγάρι ανάλογα με τη φύση των προβλημάτων γονιμότητας που αντιμετωπίζει.

Η αλήθεια είναι ότι σε χώρες του εξωτερικού αυτή η επιλογή έρχεται μέσα από ένα οργανωμένο πλαίσιο και οι εμπλεκόμενοι έχουν διασφαλίσει νομικά τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους. Στην Ελλάδα, η παρένθετη μητρότητα επιτρέπεται υπό όρους (Νόμος 3089/2002) και οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να απευθύνονται σε γυναικολόγους που ειδικεύονται σε θέματα γονιμότητας. Ωστόσο, πέρα από τους νομικούς περιορισμούς που χαρακτηρίζουν την όλη διαδικασία, η παρένθετη μητρότητα φέρνει στην επιφάνεια ηθικά διλήμματα και ψυχολογικούς προβληματισμούς.

Καταρχήν, λόγω του γεγονότος ότι η παρένθετη μητρότητα είναι κάτι πολύ νέο για τα δικά μας δεδομένα, οι γυναίκες που προσφέρουν το σώμα τους για να φιλοξενήσει το έμβρυο άλλων ανθρώπων, πολλές φορές αγνώστων, είναι λίγες. Σαφώς, η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει οικονομικά ασθενέστερες γυναίκες τόσο Ελληνίδες, όσο και αλλοδαπές, να ψάχνουν ζευγάρια που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν με αυτό τον τρόπο. Δε πρέπει όμως να ξεχνάτε ότι αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνεται κάτω από το πέπλο της νομιμότητας ακολουθώντας όλες τις αρμόζουσες διαδικασίες.

Πιο συχνά δε, παρατηρείται να προσφέρονται ως παρένθετες μητέρες γυναίκες του οικογενειακού ή του φιλικού περίγυρου του ζευγαριού. Πεθερές, μητέρες, αδερφές και ούτω καθεξής, προσφέρουν το σώμα τους για να αποκτήσουν οι άνθρωποι που αγαπούν ένα βιολογικό παιδί. Τα πράγματα όμως σε αυτή την περίπτωση είναι πιο μπερδεμένα. Σαφώς το έμβρυο που κυοφορεί μια παρένθετη μητέρα, φέρει το βιολογικό υλικό του ζευγαριού, έχει δημιουργηθεί δηλαδή από το ωάριο και το σπερματοζωάριό τους, ωστόσο η επιλογή του να γίνει κάποια παρένθετη μητέρα για ένα ζευγάρι που γνωρίζει, πιθανότατα να φέρει προβλήματα στην επαφή που θα υπάρχει σε δεύτερο χρόνο με το παιδί.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η επιλογή απόκτησης παιδιού μέσω της διαδικασίας της παρένθετης μητρότητας, έχει αρκετά υψηλό οικονομικό κόστος. Μπορεί να κυμανθεί από τις 15.000 ευρώ μέχρι και τις 100.000 ευρώ σε κάποιες χώρες. Ένα ζευγάρι αναλαμβάνει πέρα από τα ιατρικά έξοδα της παρένθετης μητέρας και άλλα έξοδα, όπως αυτά της διατροφής, της διαμονής, ακόμη και της μετακίνησής της, πάντα ανάλογα με τη συμφωνία που έχει συναφθεί. Συνεπώς, ένα ζευγάρι που επιλέγει τη λύση της παρένθετης μητρότητας πρέπει να γνωρίζει ότι θα διαθέσει ένα συγκεκριμένο, αρκετά υψηλό ποσό για να αποκτήσει ένα βιολογικό παιδί.

Τι γίνεται όμως με το ψυχολογικό κόστος; Ας μιλήσουμε αρχικά για το ζευγάρι. Από τη στιγμή που γίνεται η έμβρυο-μεταφορά στην παρένθετη μητέρα, και αν η β-χοριακή βγει θετική, ξεκινά ένα διάστημα άγχους, προβληματισμών, αγωνίας και προσδοκίας. Τρέφεται σωστά η παρένθετη μητέρα; Αθλείται όπως της ζητήσαμε; Μήπως κάπνισε; Μήπως σήκωσε κάποιο βάρος; Το κυρίαρχο συναίσθημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η έλλειψη ελέγχου. Και αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσικό καθώς μια άλλη γυναίκα κυοφορεί το έμβρυο της βιολογικής μητέρας και του βιολογικού πατέρα κάτι που στα μάτια τους φαίνεται σα να κρατά κάποιος άλλος την ευτυχία τους και τις ελπίδες τους στα χέρια τους. Το αίσθημα της απώλειας του ελέγχου είναι κοινό συνεπώς και για τους δύο.

Το ζευγάρι από τη μια πλευρά έρχεται αντιμέτωπο με την πιθανότητα να αποκτήσει ένα παιδί με το δικό του γενετικό υλικό, από την άλλη ωστόσο στερείται βασικές εμπειρίες μιας εγκυμοσύνης καθώς βρίσκεται θεατής στην όλη διαδικασία. Τα περισσότερα ζευγάρια ρυθμίζουν εβδομαδιαίες συναντήσεις με τις παρένθετες μητέρες και φροντίζουν οι επισκέψεις τους στο γυναικολόγο να είναι κοινές. Έτσι νιώθουν ότι αποτελούν μέρος όλης αυτής της διαδικασίας και αποκτούν μια μορφή ελέγχου πάνω σε αυτή την κατάσταση. Συστήνεται μάλιστα οι βιολογικοί γονείς να μιλούν στο έμβρυο για να εξοικειώνεται με τη φωνή τους, ήδη από την κοιλιά της παρένθετης μητέρας. Με αυτό τον τρόπο, η μετάβαση για ένα ζευγάρι σε μια οικογένεια με ένα, ή και περισσότερα νεογνά, γίνεται πιο ομαλά.

Τώρα όσον αφορά στην παρένθετη μητέρα, οι περισσότερες γυναίκες που επιλέγουν να προσφέρουν το σώμα τους σε υπογόνιμα ή ομοφυλόφιλα ζευγάρια γνωρίζουν ότι ο ρόλος τους τελειώνει τη μέρα που θα γεννήσουν το βρέφος. Παρατηρείται ωστόσο ότι ορισμένες γυναίκες, όσο πλησιάζει η ημέρα του τοκετού εκφράζουν δυσκολία να αποχωριστούν το βρέφος, ή ακόμα και δεύτερες σκέψεις για την επιλογή τους. Ο τοκετός τις περισσότερες φορές γίνεται με ολική αναισθησία προκειμένου η παρένθετη μητέρα να μην έρθει σε επαφή με το νεογέννητο και έτσι να αποφευχθεί ένα πιθανό συναισθηματικό δέσιμο. Επίσης, συνίσταται η παρένθετη μητέρα να μη θηλάζει το νεογνό, ακριβώς για τον παραπάνω λόγο.

Η παρένθετη μητρότητα, σίγουρα αποτελεί λύση για ζευγάρια που επιθυμούν ένα βιολογικά δικό τους παιδί. Ωστόσο, προτού κανείς καταλήξει σε αυτή την απόφαση καλό θα ήταν να αναλογιστεί καλά τις παραμέτρους, τόσο οικονομικές όσο και ψυχολογικές. Σε όλη αυτή τη διαδικασία συνίσταται από τα αρχικά στάδια η ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς και για το ζευγάρι άλλα και για την παρένθετη μητέρα.

- See more at: http://www.medidiatrofi.gr/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ad%ce%bd%ce%b8%ce%b5%cf%84%ce%b7-%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/#sthash.IQMZC2dI.dpuf

Παρένθετη Μητρότητα: Πόσο λειτουργική μπορεί να είναι;

Η παρένθετη μητρότητα είναι πλέον εφικτή καθώς ολοένα και περισσότερα ζευγάρια, ετεροφυλόφιλα και ομοφυλόφιλα, επιλέγουν τη λύση μιας παρένθετης μητέρας προκειμένου να αποκτήσουν ένα παιδί. Η παρένθετη μητρότητα μπορεί να αποτελέσει το ίδιο εύκολα την τελευταία αλλά και η πρώτη επιλογή για ένα ζευγάρι ανάλογα με τη φύση των προβλημάτων γονιμότητας που αντιμετωπίζει.

Η αλήθεια είναι ότι σε χώρες του εξωτερικού αυτή η επιλογή έρχεται μέσα από ένα οργανωμένο πλαίσιο και οι εμπλεκόμενοι έχουν διασφαλίσει νομικά τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους. Στην Ελλάδα, η παρένθετη μητρότητα επιτρέπεται υπό όρους (Νόμος 3089/2002) και οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να απευθύνονται σε γυναικολόγους που ειδικεύονται σε θέματα γονιμότητας. Ωστόσο, πέρα από τους νομικούς περιορισμούς που χαρακτηρίζουν την όλη διαδικασία, η παρένθετη μητρότητα φέρνει στην επιφάνεια ηθικά διλήμματα και ψυχολογικούς προβληματισμούς.

Καταρχήν, λόγω του γεγονότος ότι η παρένθετη μητρότητα είναι κάτι πολύ νέο για τα δικά μας δεδομένα, οι γυναίκες που προσφέρουν το σώμα τους για να φιλοξενήσει το έμβρυο άλλων ανθρώπων, πολλές φορές αγνώστων, είναι λίγες. Σαφώς, η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει οικονομικά ασθενέστερες γυναίκες τόσο Ελληνίδες, όσο και αλλοδαπές, να ψάχνουν ζευγάρια που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν με αυτό τον τρόπο. Δε πρέπει όμως να ξεχνάτε ότι αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνεται κάτω από το πέπλο της νομιμότητας ακολουθώντας όλες τις αρμόζουσες διαδικασίες.

Πιο συχνά δε, παρατηρείται να προσφέρονται ως παρένθετες μητέρες γυναίκες του οικογενειακού ή του φιλικού περίγυρου του ζευγαριού. Πεθερές, μητέρες, αδερφές και ούτω καθεξής, προσφέρουν το σώμα τους για να αποκτήσουν οι άνθρωποι που αγαπούν ένα βιολογικό παιδί. Τα πράγματα όμως σε αυτή την περίπτωση είναι πιο μπερδεμένα. Σαφώς το έμβρυο που κυοφορεί μια παρένθετη μητέρα, φέρει το βιολογικό υλικό του ζευγαριού, έχει δημιουργηθεί δηλαδή από το ωάριο και το σπερματοζωάριό τους, ωστόσο η επιλογή του να γίνει κάποια παρένθετη μητέρα για ένα ζευγάρι που γνωρίζει, πιθανότατα να φέρει προβλήματα στην επαφή που θα υπάρχει σε δεύτερο χρόνο με το παιδί.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η επιλογή απόκτησης παιδιού μέσω της διαδικασίας της παρένθετης μητρότητας, έχει αρκετά υψηλό οικονομικό κόστος. Μπορεί να κυμανθεί από τις 15.000 ευρώ μέχρι και τις 100.000 ευρώ σε κάποιες χώρες. Ένα ζευγάρι αναλαμβάνει πέρα από τα ιατρικά έξοδα της παρένθετης μητέρας και άλλα έξοδα, όπως αυτά της διατροφής, της διαμονής, ακόμη και της μετακίνησής της, πάντα ανάλογα με τη συμφωνία που έχει συναφθεί. Συνεπώς, ένα ζευγάρι που επιλέγει τη λύση της παρένθετης μητρότητας πρέπει να γνωρίζει ότι θα διαθέσει ένα συγκεκριμένο, αρκετά υψηλό ποσό για να αποκτήσει ένα βιολογικό παιδί.

Τι γίνεται όμως με το ψυχολογικό κόστος; Ας μιλήσουμε αρχικά για το ζευγάρι. Από τη στιγμή που γίνεται η έμβρυο-μεταφορά στην παρένθετη μητέρα, και αν η β-χοριακή βγει θετική, ξεκινά ένα διάστημα άγχους, προβληματισμών, αγωνίας και προσδοκίας. Τρέφεται σωστά η παρένθετη μητέρα; Αθλείται όπως της ζητήσαμε; Μήπως κάπνισε; Μήπως σήκωσε κάποιο βάρος; Το κυρίαρχο συναίσθημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η έλλειψη ελέγχου. Και αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσικό καθώς μια άλλη γυναίκα κυοφορεί το έμβρυο της βιολογικής μητέρας και του βιολογικού πατέρα κάτι που στα μάτια τους φαίνεται σα να κρατά κάποιος άλλος την ευτυχία τους και τις ελπίδες τους στα χέρια τους. Το αίσθημα της απώλειας του ελέγχου είναι κοινό συνεπώς και για τους δύο.

Το ζευγάρι από τη μια πλευρά έρχεται αντιμέτωπο με την πιθανότητα να αποκτήσει ένα παιδί με το δικό του γενετικό υλικό, από την άλλη ωστόσο στερείται βασικές εμπειρίες μιας εγκυμοσύνης καθώς βρίσκεται θεατής στην όλη διαδικασία. Τα περισσότερα ζευγάρια ρυθμίζουν εβδομαδιαίες συναντήσεις με τις παρένθετες μητέρες και φροντίζουν οι επισκέψεις τους στο γυναικολόγο να είναι κοινές. Έτσι νιώθουν ότι αποτελούν μέρος όλης αυτής της διαδικασίας και αποκτούν μια μορφή ελέγχου πάνω σε αυτή την κατάσταση. Συστήνεται μάλιστα οι βιολογικοί γονείς να μιλούν στο έμβρυο για να εξοικειώνεται με τη φωνή τους, ήδη από την κοιλιά της παρένθετης μητέρας. Με αυτό τον τρόπο, η μετάβαση για ένα ζευγάρι σε μια οικογένεια με ένα, ή και περισσότερα νεογνά, γίνεται πιο ομαλά.

Τώρα όσον αφορά στην παρένθετη μητέρα, οι περισσότερες γυναίκες που επιλέγουν να προσφέρουν το σώμα τους σε υπογόνιμα ή ομοφυλόφιλα ζευγάρια γνωρίζουν ότι ο ρόλος τους τελειώνει τη μέρα που θα γεννήσουν το βρέφος. Παρατηρείται ωστόσο ότι ορισμένες γυναίκες, όσο πλησιάζει η ημέρα του τοκετού εκφράζουν δυσκολία να αποχωριστούν το βρέφος, ή ακόμα και δεύτερες σκέψεις για την επιλογή τους. Ο τοκετός τις περισσότερες φορές γίνεται με ολική αναισθησία προκειμένου η παρένθετη μητέρα να μην έρθει σε επαφή με το νεογέννητο και έτσι να αποφευχθεί ένα πιθανό συναισθηματικό δέσιμο. Επίσης, συνίσταται η παρένθετη μητέρα να μη θηλάζει το νεογνό, ακριβώς για τον παραπάνω λόγο.

Η παρένθετη μητρότητα, σίγουρα αποτελεί λύση για ζευγάρια που επιθυμούν ένα βιολογικά δικό τους παιδί. Ωστόσο, προτού κανείς καταλήξει σε αυτή την απόφαση καλό θα ήταν να αναλογιστεί καλά τις παραμέτρους, τόσο οικονομικές όσο και ψυχολογικές. Σε όλη αυτή τη διαδικασία συνίσταται από τα αρχικά στάδια η ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς και για το ζευγάρι άλλα και για την παρένθετη μητέρα.

- See more at: http://www.medidiatrofi.gr/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ad%ce%bd%ce%b8%ce%b5%cf%84%ce%b7-%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/#sthash.IQMZC2dI.dpuf

Παρένθετη Μητρότητα: Πόσο λειτουργική μπορεί να είναι;

Η παρένθετη μητρότητα είναι πλέον εφικτή καθώς ολοένα και περισσότερα ζευγάρια, ετεροφυλόφιλα και ομοφυλόφιλα, επιλέγουν τη λύση μιας παρένθετης μητέρας προκειμένου να αποκτήσουν ένα παιδί. Η παρένθετη μητρότητα μπορεί να αποτελέσει το ίδιο εύκολα την τελευταία αλλά και η πρώτη επιλογή για ένα ζευγάρι ανάλογα με τη φύση των προβλημάτων γονιμότητας που αντιμετωπίζει.

Η αλήθεια είναι ότι σε χώρες του εξωτερικού αυτή η επιλογή έρχεται μέσα από ένα οργανωμένο πλαίσιο και οι εμπλεκόμενοι έχουν διασφαλίσει νομικά τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους. Στην Ελλάδα, η παρένθετη μητρότητα επιτρέπεται υπό όρους (Νόμος 3089/2002) και οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να απευθύνονται σε γυναικολόγους που ειδικεύονται σε θέματα γονιμότητας. Ωστόσο, πέρα από τους νομικούς περιορισμούς που χαρακτηρίζουν την όλη διαδικασία, η παρένθετη μητρότητα φέρνει στην επιφάνεια ηθικά διλήμματα και ψυχολογικούς προβληματισμούς.

Καταρχήν, λόγω του γεγονότος ότι η παρένθετη μητρότητα είναι κάτι πολύ νέο για τα δικά μας δεδομένα, οι γυναίκες που προσφέρουν το σώμα τους για να φιλοξενήσει το έμβρυο άλλων ανθρώπων, πολλές φορές αγνώστων, είναι λίγες. Σαφώς, η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει οικονομικά ασθενέστερες γυναίκες τόσο Ελληνίδες, όσο και αλλοδαπές, να ψάχνουν ζευγάρια που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν με αυτό τον τρόπο. Δε πρέπει όμως να ξεχνάτε ότι αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνεται κάτω από το πέπλο της νομιμότητας ακολουθώντας όλες τις αρμόζουσες διαδικασίες.

Πιο συχνά δε, παρατηρείται να προσφέρονται ως παρένθετες μητέρες γυναίκες του οικογενειακού ή του φιλικού περίγυρου του ζευγαριού. Πεθερές, μητέρες, αδερφές και ούτω καθεξής, προσφέρουν το σώμα τους για να αποκτήσουν οι άνθρωποι που αγαπούν ένα βιολογικό παιδί. Τα πράγματα όμως σε αυτή την περίπτωση είναι πιο μπερδεμένα. Σαφώς το έμβρυο που κυοφορεί μια παρένθετη μητέρα, φέρει το βιολογικό υλικό του ζευγαριού, έχει δημιουργηθεί δηλαδή από το ωάριο και το σπερματοζωάριό τους, ωστόσο η επιλογή του να γίνει κάποια παρένθετη μητέρα για ένα ζευγάρι που γνωρίζει, πιθανότατα να φέρει προβλήματα στην επαφή που θα υπάρχει σε δεύτερο χρόνο με το παιδί.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η επιλογή απόκτησης παιδιού μέσω της διαδικασίας της παρένθετης μητρότητας, έχει αρκετά υψηλό οικονομικό κόστος. Μπορεί να κυμανθεί από τις 15.000 ευρώ μέχρι και τις 100.000 ευρώ σε κάποιες χώρες. Ένα ζευγάρι αναλαμβάνει πέρα από τα ιατρικά έξοδα της παρένθετης μητέρας και άλλα έξοδα, όπως αυτά της διατροφής, της διαμονής, ακόμη και της μετακίνησής της, πάντα ανάλογα με τη συμφωνία που έχει συναφθεί. Συνεπώς, ένα ζευγάρι που επιλέγει τη λύση της παρένθετης μητρότητας πρέπει να γνωρίζει ότι θα διαθέσει ένα συγκεκριμένο, αρκετά υψηλό ποσό για να αποκτήσει ένα βιολογικό παιδί.

Τι γίνεται όμως με το ψυχολογικό κόστος; Ας μιλήσουμε αρχικά για το ζευγάρι. Από τη στιγμή που γίνεται η έμβρυο-μεταφορά στην παρένθετη μητέρα, και αν η β-χοριακή βγει θετική, ξεκινά ένα διάστημα άγχους, προβληματισμών, αγωνίας και προσδοκίας. Τρέφεται σωστά η παρένθετη μητέρα; Αθλείται όπως της ζητήσαμε; Μήπως κάπνισε; Μήπως σήκωσε κάποιο βάρος; Το κυρίαρχο συναίσθημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η έλλειψη ελέγχου. Και αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσικό καθώς μια άλλη γυναίκα κυοφορεί το έμβρυο της βιολογικής μητέρας και του βιολογικού πατέρα κάτι που στα μάτια τους φαίνεται σα να κρατά κάποιος άλλος την ευτυχία τους και τις ελπίδες τους στα χέρια τους. Το αίσθημα της απώλειας του ελέγχου είναι κοινό συνεπώς και για τους δύο.

Το ζευγάρι από τη μια πλευρά έρχεται αντιμέτωπο με την πιθανότητα να αποκτήσει ένα παιδί με το δικό του γενετικό υλικό, από την άλλη ωστόσο στερείται βασικές εμπειρίες μιας εγκυμοσύνης καθώς βρίσκεται θεατής στην όλη διαδικασία. Τα περισσότερα ζευγάρια ρυθμίζουν εβδομαδιαίες συναντήσεις με τις παρένθετες μητέρες και φροντίζουν οι επισκέψεις τους στο γυναικολόγο να είναι κοινές. Έτσι νιώθουν ότι αποτελούν μέρος όλης αυτής της διαδικασίας και αποκτούν μια μορφή ελέγχου πάνω σε αυτή την κατάσταση. Συστήνεται μάλιστα οι βιολογικοί γονείς να μιλούν στο έμβρυο για να εξοικειώνεται με τη φωνή τους, ήδη από την κοιλιά της παρένθετης μητέρας. Με αυτό τον τρόπο, η μετάβαση για ένα ζευγάρι σε μια οικογένεια με ένα, ή και περισσότερα νεογνά, γίνεται πιο ομαλά.

Τώρα όσον αφορά στην παρένθετη μητέρα, οι περισσότερες γυναίκες που επιλέγουν να προσφέρουν το σώμα τους σε υπογόνιμα ή ομοφυλόφιλα ζευγάρια γνωρίζουν ότι ο ρόλος τους τελειώνει τη μέρα που θα γεννήσουν το βρέφος. Παρατηρείται ωστόσο ότι ορισμένες γυναίκες, όσο πλησιάζει η ημέρα του τοκετού εκφράζουν δυσκολία να αποχωριστούν το βρέφος, ή ακόμα και δεύτερες σκέψεις για την επιλογή τους. Ο τοκετός τις περισσότερες φορές γίνεται με ολική αναισθησία προκειμένου η παρένθετη μητέρα να μην έρθει σε επαφή με το νεογέννητο και έτσι να αποφευχθεί ένα πιθανό συναισθηματικό δέσιμο. Επίσης, συνίσταται η παρένθετη μητέρα να μη θηλάζει το νεογνό, ακριβώς για τον παραπάνω λόγο.

Η παρένθετη μητρότητα, σίγουρα αποτελεί λύση για ζευγάρια που επιθυμούν ένα βιολογικά δικό τους παιδί. Ωστόσο, προτού κανείς καταλήξει σε αυτή την απόφαση καλό θα ήταν να αναλογιστεί καλά τις παραμέτρους, τόσο οικονομικές όσο και ψυχολογικές. Σε όλη αυτή τη διαδικασία συνίσταται από τα αρχικά στάδια η ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς και για το ζευγάρι άλλα και για την παρένθετη μητέρα.

- See more at: http://www.medidiatrofi.gr/%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%ad%ce%bd%ce%b8%ce%b5%cf%84%ce%b7-%ce%bc%ce%b7%cf%84%cf%81%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/#sthash.IQMZC2dI.dp

Η παρένθετη μητρότητα είναι πλέον εφικτή καθώς ολοένα και περισσότερα ζευγάρια, ετεροφυλόφιλα και ομοφυλόφιλα, επιλέγουν τη λύση μιας παρένθετης μητέρας προκειμένου να αποκτήσουν ένα παιδί. Η παρένθετη μητρότητα μπορεί να αποτελέσει το ίδιο εύκολα την τελευταία αλλά και η πρώτη επιλογή για ένα ζευγάρι ανάλογα με τη φύση των προβλημάτων γονιμότητας που αντιμετωπίζει.

Η αλήθεια είναι ότι σε χώρες του εξωτερικού αυτή η επιλογή έρχεται μέσα από ένα οργανωμένο πλαίσιο και οι εμπλεκόμενοι έχουν διασφαλίσει νομικά τα δικαιώματα και τα συμφέροντά τους. Στην Ελλάδα, η παρένθετη μητρότητα επιτρέπεται υπό όρους (Νόμος 3089/2002) και οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να απευθύνονται σε γυναικολόγους που ειδικεύονται σε θέματα γονιμότητας. Ωστόσο, πέρα από τους νομικούς περιορισμούς που χαρακτηρίζουν την όλη διαδικασία, η παρένθετη μητρότητα φέρνει στην επιφάνεια ηθικά διλήμματα και ψυχολογικούς προβληματισμούς.

Καταρχήν, λόγω του γεγονότος ότι η παρένθετη μητρότητα είναι κάτι πολύ νέο για τα δικά μας δεδομένα, οι γυναίκες που προσφέρουν το σώμα τους για να φιλοξενήσει το έμβρυο άλλων ανθρώπων, πολλές φορές αγνώστων, είναι λίγες. Σαφώς, η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει οικονομικά ασθενέστερες γυναίκες τόσο Ελληνίδες, όσο και αλλοδαπές, να ψάχνουν ζευγάρια που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν με αυτό τον τρόπο. Δε πρέπει όμως να ξεχνάτε ότι αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνεται κάτω από το πέπλο της νομιμότητας ακολουθώντας όλες τις αρμόζουσες διαδικασίες.

Πιο συχνά δε, παρατηρείται να προσφέρονται ως παρένθετες μητέρες γυναίκες του οικογενειακού ή του φιλικού περίγυρου του ζευγαριού. Πεθερές, μητέρες, αδερφές και ούτω καθεξής, προσφέρουν το σώμα τους για να αποκτήσουν οι άνθρωποι που αγαπούν ένα βιολογικό παιδί. Τα πράγματα όμως σε αυτή την περίπτωση είναι πιο μπερδεμένα. Σαφώς το έμβρυο που κυοφορεί μια παρένθετη μητέρα, φέρει το βιολογικό υλικό του ζευγαριού, έχει δημιουργηθεί δηλαδή από το ωάριο και το σπερματοζωάριό τους, ωστόσο η επιλογή του να γίνει κάποια παρένθετη μητέρα για ένα ζευγάρι που γνωρίζει, πιθανότατα να φέρει προβλήματα στην επαφή που θα υπάρχει σε δεύτερο χρόνο με το παιδί.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η επιλογή απόκτησης παιδιού μέσω της διαδικασίας της παρένθετης μητρότητας, έχει αρκετά υψηλό οικονομικό κόστος. Μπορεί να κυμανθεί από τις 15.000 ευρώ μέχρι και τις 100.000 ευρώ σε κάποιες χώρες. Ένα ζευγάρι αναλαμβάνει πέρα από τα ιατρικά έξοδα της παρένθετης μητέρας και άλλα έξοδα, όπως αυτά της διατροφής, της διαμονής, ακόμη και της μετακίνησής της, πάντα ανάλογα με τη συμφωνία που έχει συναφθεί. Συνεπώς, ένα ζευγάρι που επιλέγει τη λύση της παρένθετης μητρότητας πρέπει να γνωρίζει ότι θα διαθέσει ένα συγκεκριμένο, αρκετά υψηλό ποσό για να αποκτήσει ένα βιολογικό παιδί.

Τι γίνεται όμως με το ψυχολογικό κόστος; Ας μιλήσουμε αρχικά για το ζευγάρι. Από τη στιγμή που γίνεται η εμβρυο-μεταφορά στην παρένθετη μητέρα, και αν η β-χοριακή βγει θετική, ξεκινά ένα διάστημα άγχους, προβληματισμών, αγωνίας και προσδοκίας. Τρέφεται σωστά η παρένθετη μητέρα; Αθλείται όπως της ζητήσαμε; Μήπως κάπνισε; Μήπως σήκωσε κάποιο βάρος; Το κυρίαρχο συναίσθημα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η έλλειψη ελέγχου. Και αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσικό καθώς μια άλλη γυναίκα κυοφορεί το έμβρυο της βιολογικής μητέρας και του βιολογικού πατέρα κάτι που στα μάτια τους φαίνεται σα να κρατά κάποιος άλλος την ευτυχία τους και τις ελπίδες τους στα χέρια τους. Το αίσθημα της απώλειας του ελέγχου είναι κοινό συνεπώς και για τους δύο.

Το ζευγάρι από τη μια πλευρά έρχεται αντιμέτωπο με την πιθανότητα να αποκτήσει ένα παιδί με το δικό του γενετικό υλικό, από την άλλη ωστόσο στερείται βασικές εμπειρίες μιας εγκυμοσύνης καθώς βρίσκεται θεατής στην όλη διαδικασία. Τα περισσότερα ζευγάρια ρυθμίζουν εβδομαδιαίες συναντήσεις με τις παρένθετες μητέρες και φροντίζουν οι επισκέψεις τους στο γυναικολόγο να είναι κοινές. Έτσι νιώθουν ότι αποτελούν μέρος όλης αυτής της διαδικασίας και αποκτούν μια μορφή ελέγχου πάνω σε αυτή την κατάσταση. Συστήνεται μάλιστα οι βιολογικοί γονείς να μιλούν στο έμβρυο για να εξοικειώνεται  με τη φωνή τους, ήδη από την κοιλιά της παρένθετης μητέρας. Με αυτό τον τρόπο, η μετάβαση για ένα ζευγάρι σε μια οικογένεια με ένα, ή και περισσότερα νεογνά, γίνεται πιο ομαλά.

Τώρα όσον αφορά στην παρένθετη μητέρα, οι περισσότερες γυναίκες που επιλέγουν να προσφέρουν το σώμα τους σε υπογόνιμα ή ομοφυλόφιλα ζευγάρια γνωρίζουν ότι ο ρόλος τους τελειώνει τη μέρα που θα γεννήσουν το βρέφος. Παρατηρείται ωστόσο ότι ορισμένες γυναίκες, όσο πλησιάζει η ημέρα του τοκετού εκφράζουν δυσκολία να αποχωριστούν το βρέφος, ή ακόμα και δεύτερες σκέψεις για την επιλογή τους. Ο τοκετός τις περισσότερες φορές γίνεται με ολική αναισθησία προκειμένου η παρένθετη μητέρα να μην έρθει σε επαφή με το νεογέννητο και έτσι να αποφευχθεί ένα πιθανό συναισθηματικό δέσιμο. Επίσης, συνίσταται η παρένθετη μητέρα να μη θηλάζει το νεογνό, ακριβώς για τον παραπάνω λόγο.

Η παρένθετη μητρότητα, σίγουρα αποτελεί λύση για ζευγάρια που επιθυμούν ένα βιολογικά δικό τους παιδί. Ωστόσο, προτού κανείς καταλήξει σε αυτή την απόφαση καλό θα ήταν να αναλογιστεί καλά τις παραμέτρους, τόσο οικονομικές όσο και ψυχολογικές. Σε όλη αυτή τη διαδικασία συνίσταται από τα αρχικά στάδια η ψυχολογική υποστήριξη από ειδικούς και για το ζευγάρι άλλα και για την παρένθετη μητέρα.